Powinniśmy być jak kruki
Niosąc pamięć o dawnych dniach
By nie uległa zapomnieniu

Powinniśmy być jak kruki
Niosąc wiedzę w naszych dziobach
By mogła zostać przekazana potomnym

Ci, którzy kruka widzą
Powinni się cieszyć
Albowiem nadal są żywi

Ci, którzy go nie ujrzą
I tak nic nie zrozumieją
Albowiem są już martwi

Żywym kruk przekaże swą wiedzę,
Pamięć i mądrość

Martwymi się pożywi,
By siłę mieć do dalszego lotu.

Nieco historii i mitologii

Pierwszą i najczęściej przytaczaną informacją związaną z "wróżeniem" z pomocą Run, jest fragment opisu Germanii, autorstwa Tacyta:

"...Auspicia sortesque, ut qui maxime, observant. Sortium consuetudo simplex: virgam, frugiferae arbori decisam, in surculos amputant, eosque, notis quibusdam discretos, super candidam vestem temere ac fortuito spargunt: mox, si publice consuletur, sacerdos civitatis, sin privatim, ipse paterfamiliae, precatus deos coelumque suspiciens, ter singulos tollit, sublatos secundum impressam ante notam interpretatur...."

Tyr, znany ze swej mądrości i waleczności, prawdopodobnie początkowo pełnił funkcję naczelną wśród Asów, przyznając zwycięstwa. Uznaje się iż jego imię pochodzi od Proto-Indo-Europejskiego *deiwos, oznaczającego po prostu bóg. Na tej podstawie, zdarza się iż tytułując wspólnie Asów i Wanów, używa się zbiorczego terminu Tiwarowie.