Poniżej przedstawiam tłumaczenie fragmentu "Sigdrifumalu", związanego bezpośrednio z runami:

1. (140) Pamiętam wisiałem na wietrznym drzewie
przez dziewięć nocy wisiałem
Włócznią przebity, byłem w ofierze Odyna,
sam dla siebie,
Na drzewie, którego nikt nigdy nie poznał
gdzie jego korzenie sięgają.

2. (141) Nikt mnie nie wspomógł chlebem ni rogiem,
gdy wisząc w dół spoglądałem;
runy podjąłem, krzycząc je wziąłem,
poczułem wtedy, iż spadam.

3. (142) Dziewięć też zaklęć wnet otrzymałem
Od syna Bolthorna i Bestli ojca;
Napój dostałem, miód najwspanialszy
Pobrany wprost z Othrörir.

1. (148) Pieśni posiadam, których nie znają królowe,
Ni ludzie z ludzi zrodzeni;
Pierwsza to pomoc, i pomoc przynosi
w smutku, chorobie i bólu.

2. (149) Drugą też znam, ludziom potrzebną
gdy leczyć innych by chcieli;
— przerwa —
— przerwa —

3. (150) Trzecią pieśń znam, w wielkiej potrzebie
by spętać mocno mych wrogów;
Stępię im ostrza,
Aby nie mogli używać mieczy ni innej broni.