Thursowie, czyli olbrzymi występują w mitologii Germańskiej jako personifikacje sił natury przeciwnych człowiekowi i Bogom oraz chorób. Początkiem owej nienawiści między Thursami a Bogami jest zabójstwo Ymira, praojca lodowych olbrzymów, dokonane przez Odyna i jego braci - Wiliego i We.

Odyn (Oðin) zwany również Wodenem (Wodanem) jest zwykle uważany za przywódcę Asów a po połączeniu się rodu Asów i Vanów rownież za przywódcę wszystkich Bogów panteonu germańskiego. Nie było tak jednak zawsze, mimo iż mitologia germańska takie miejsce mu przyporządkowywuje, znajdują się zarówno w tekstach historycznych (Tacyta opis germanii) jak i w sagach sugestie pozwalające na przypuszczenie iż Odyn przeszdł w istocie głęboką ewolucję jako Bóg, zarówno awansując na głównego Boga panteonu jak i uzyskując nowe cechy.

To święto w zależności od szerokości geograficznej było prawdopodobnie obchodzone od połowy lutego do połowy Kwietnia. Było to święto równie istotne co Jól i wraz z nim wymieniane jako jedno z trzech świąt przez Snorriego, składano wtedy bowiem ofiary za pomyślność wypraw tak handlowych jak i łupieżczych oraz morskich podróży i wypraw łowieckich.

Jule było jednym z dwóch najbardziej celebrowanych świąt w ciągu roku, przez dawnych Germanów. Jego nazwa pochodzi prawdopodobnie od Jólnira - prawdopodobnie kolejnego imienia Odyna. Święto to było wielodniowe i wiele z jego rytuałów przetrwało do dzisiejszych czasów wchłoniętych przez obchody Bożego Narodzenia w Chrześcijaństwie.

W literaturze związanej z Runami, dość często występuje w charakterze suplementu, a czasami wręcz przy opisach znaków runicznych zestawianie ich z innymi systemami magicznymi i mancyjnymi. Pisze tu o takich systemach jak Tarot (powstały w XV w.n.e.) czy też przyporządkowywanie Runom klasycznego opisu liczb z "numerologii", bądź żywiołów.