Powinniśmy być jak kruki
Niosąc pamięć o dawnych dniach
By nie uległa zapomnieniu

Powinniśmy być jak kruki
Niosąc wiedzę w naszych dziobach
By mogła zostać przekazana potomnym

Ci, którzy kruka widzą
Powinni się cieszyć
Albowiem nadal są żywi

Ci, którzy go nie ujrzą
I tak nic nie zrozumieją
Albowiem są już martwi

Żywym kruk przekaże swą wiedzę,
Pamięć i mądrość

Martwymi się pożywi,
By siłę mieć do dalszego lotu.

 Zamykają się kręgi
Trzaskają historii mury
Łamie się czyjeś serce.

Próbują los nasz inni kształtować
Więżąc nas w swych okowach
I oto pieśń się zaczyna nowa
ta pieśń już będzie o runach.

Wiele już zaklęć w pieśni oblekłem
Wciąż też poznaję te nowe
Tym razem stare, Odyna słowa
przytoczyć mogę na nowo.

Czwarte też znam gdy mocno się ścisną
łańcuchy na moich nogach
ręce mi zwiążą głowę omamią
Zerwać je zdołam i wolnym odejść
gdy czwartą z mych pieśni zaśpiewam.

13.02.2009, Warszawa

Nieco historii i mitologii

Pierwszą i najczęściej przytaczaną informacją związaną z "wróżeniem" z pomocą Run, jest fragment opisu Germanii, autorstwa Tacyta:

"...Auspicia sortesque, ut qui maxime, observant. Sortium consuetudo simplex: virgam, frugiferae arbori decisam, in surculos amputant, eosque, notis quibusdam discretos, super candidam vestem temere ac fortuito spargunt: mox, si publice consuletur, sacerdos civitatis, sin privatim, ipse paterfamiliae, precatus deos coelumque suspiciens, ter singulos tollit, sublatos secundum impressam ante notam interpretatur...."

Pod powyższym, nieco prowokacyjnym tytułem kryje się w istocie krótka treść, bowiem listing nazw, jakie ludy Saami nadawały osobom, które zajmowały się praktykami religijno-magicznymi (włączając w to również zielarstwo). Ponieważ w tym wypadku "trzecia translacja" - na polski, mogłaby zaburzyć sens, niektórych zwrotów, pozostawiam również angielskie odpowiedniki źródła bezpośredniego. Jeśli ktoś, z odwiedzających ma lepsze tłumaczenie tych terminów, plus ew. kontekst ich występowania jestem szczerze zainteresowany.

W 2001 roku Scott Knipe wymyślił podwaliny systemu RPG typu Storyteller o unikalnym systemie losowania i prowadzenia rozgrywki. Nazwał go, zgodnie z naczelną zasadą nim rządzącą słowem "Wyrd", oznaczającym przeznaczenie, jakiemu wedle wierzeń germańskich wszyscy podlegamy, włącznie z naszym światem i bogami. Osadzony podstawowo w świecie Skandynawskich mitów, legend i sag, system pozwala wcielić nam się w rolę Skalda, opisującego na dworze władcy tragiczne losy heroicznego Bohatera...

Tyr, znany ze swej mądrości i waleczności, prawdopodobnie początkowo pełnił funkcję naczelną wśród Asów, przyznając zwycięstwa. Uznaje się iż jego imię pochodzi od Proto-Indo-Europejskiego *deiwos, oznaczającego po prostu bóg. Na tej podstawie, zdarza się iż tytułując wspólnie Asów i Wanów, używa się zbiorczego terminu Tiwarowie.

Znam jesion wielki,
Yggdrasil zwane
wspaniałe drzewo,
świerzą wodą pojone.
do niego przyszły wieszczki
do jego doliny
tam gdzie wiecznie zielony
przy źródle Urd stoi.

Trzecim z istotnych świąt wymienianych przez Snorriego były tzw. Winter Nights. Na Islandii obchodzono je pomiędzy 11 a 18 października (obecnie obchodzi je się nadal między 13 a 15 października). Uznawane były za początek zimy i bezpośrednio związane z nadejściem chłodniejszych nocy. Uczta,ofiary,modlitwy i świętowanie podczas niej, miały zapewnić dobry nadchodzącyc rok a zwłaszcza nadchodzącą zimę. Z "Sagi o Olafie Haraldsonie" wiemy iż święto to było suto zakrapiane alkoholem i gromadzili się na nie ludzie masowo, tak iż nikogo nie mogło zabraknąć.