Thor (Grom, Piorun), zwany był na kontynencie Donarem i należał do rodu Asów. był synem Odyna i Jord (Ziemi), i jednym z najpopularniejszych Bogów wśród ludzi.

Odyn (Oðin) zwany również Wodenem (Wodanem) jest zwykle uważany za przywódcę Asów a po połączeniu się rodu Asów i Vanów rownież za przywódcę wszystkich Bogów panteonu germańskiego. Nie było tak jednak zawsze, mimo iż mitologia germańska takie miejsce mu przyporządkowywuje, znajdują się zarówno w tekstach historycznych (Tacyta opis germanii) jak i w sagach sugestie pozwalające na przypuszczenie iż Odyn przeszdł w istocie głęboką ewolucję jako Bóg, zarówno awansując na głównego Boga panteonu jak i uzyskując nowe cechy.

Plemiona germańskie wyznawały religię politeistyczną - oznacza to iż cześć oddawano wielu boginiom i bogom. Istnieje kilka teorii religioznawczych, w jaki sposób powstał unikalny w swej złożoności panteon germański (warto pamiętać iż był on też niejednorodny na przestrzeni czasu i położenia geograficznego), który do dziś inspiruje artystów i twórców literatury a także, co może niektórych dziwić, jest wyznawany współcześnie na prawach regularnej religii w państwach Skandynawskich oraz na terenie Niemiec, Wysp Brytyjskich i Ameryki.

To święto w zależności od szerokości geograficznej było prawdopodobnie obchodzone od połowy lutego do połowy Kwietnia. Było to święto równie istotne co Jól i wraz z nim wymieniane jako jedno z trzech świąt przez Snorriego, składano wtedy bowiem ofiary za pomyślność wypraw tak handlowych jak i łupieżczych oraz morskich podróży i wypraw łowieckich.

Jule było jednym z dwóch najbardziej celebrowanych świąt w ciągu roku, przez dawnych Germanów. Jego nazwa pochodzi prawdopodobnie od Jólnira - prawdopodobnie kolejnego imienia Odyna. Święto to było wielodniowe i wiele z jego rytuałów przetrwało do dzisiejszych czasów wchłoniętych przez obchody Bożego Narodzenia w Chrześcijaństwie.