Sowilo - Słońce, Zwycięstwo
Staroangielski - Sigel
Słońce jest nadzieją żeglarzy,
gdy wyruszają na połowy
dopóki kierunek fal,
nie każe im wracać na ląd
Staronordycki - Sol
Słońce jest światłem świata.
Chylę czoło przed boskimi prawami.
Staroislandzki - Sol
Słońce jest tarczą chmur
I blaskiem zwycięstwa
W smutku życia wśród lodów.
Potomek zwycięzcy. Koło.
Informacje Ogólne
Poemat staroangielski związany jest z połowami, jednakże tylko pozornie. Jeśli weźmiemy pod uwagę iż na północy połowy były znacznie utrudnione dawnymi czasy z powodu mgieł, burz i sztormów, można przyjąć iż chodzi tu o przenośnię. Słońce symbolizowało tu najprawdopodobniej bezpieczeństwo, światło i ciepło, ale idąc głębiej również zwycięstwo nad przeciwnymi człowiekowi siłami natury — widać to szczególnie w poemacie staroislandzkim. Na dalekiej północy widok słońca i jego ciepło było błogosławieństwem od Bogów. Warto tu nadmienić iż dla ludów germańskich słońce było najprawdopodobniej rodzaju żeńskiego a księżyc męskiego - czy więc tu chodzi jedynie o słońce, czy również o płodnościowe siły Natury, które można z nim wiązać w tym kontekście. W końcu wraz z jego pojawieniem się wracało również życie na zamarznięte tereny.