Plemiona germańskie wyznawały religię politeistyczną - oznacza to iż cześć oddawano wielu boginiom i bogom. Istnieje kilka teorii religioznawczych, w jaki sposób powstał unikalny w swej złożoności panteon germański (warto pamiętać iż był on też niejednorodny na przestrzeni czasu i położenia geograficznego), który do dziś inspiruje artystów i twórców literatury a także, co może niektórych dziwić, jest wyznawany współcześnie na prawach regularnej religii w państwach Skandynawskich oraz na terenie Niemiec, Wysp Brytyjskich i Ameryki.
W pewien sposób można stwierdzić iż Germanie wyróżniali trzy rasy Bogów:
- Asów (Aesirów)
- Vanów (Wanów)
- Thursów (Olbrzymów)
Przyjmując dużą generalizację można powiedzieć iż między Asami a Thursami toczy się nieustanna wojna, której przyczyną jest zabicie przez Odyna i jego braci (Wiliego i We) praojca Olbrzymów - Ymira. Jest to jednak duże uproszczenie - z niektórymi olbrzymami bowiem Bogów łączyła przyjaźń (np. Aegir, w którego siedzibie czasami ucztowali, Loki, którego z Odynem łączyło braterstwo krwi), inni służyli im radą bądź wiedzą (np. Norny, Mimir).
Vanowie, którzy pojawiają się później, przy okazji mitu o Gullweig i początkowo są również wrogami Asów, wchodzą z nimi w przymierze i wymieniają się ku jego utrwaleniu "zakładnikami" - Honira ze strony Asów i Njorda ze strony Vanów. Wraz z Njordem do Asgardu przybyły również jego dzieci - Frey i Freya. Zakładnicy w pewnym momencie zasymilowali się z Asami i na połączone rasy Bogów (Asów i Vanów) istnieje określenie Tiwarowie. Aby jeszcze bardziej zagmatwać całość, nie można wykluczyć iż jako Wanów określano władców wśród Elfów.
Warto zaznaczyć iż niektóre postacie z mitologii wedle różnych źródeł miały różne pochodzenie. Niejednoznaczności te wynikają często z różnic w interpretacji tekstów, różnych okresów, podczas których te teksty powstawały i wersji, jaką dany autor przyjął.